بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران
۱۵شهریور ۱۳۴۴سازمان مجاهدین خلق ایران بنیان گذاشته شد!
روز ۱۵شهریور سال ۱۳۴۴، سازمان مجاهدین خلق ایران توسط بنیانگذار کبیر محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و علی‌اصغر بدیع‌زادگان، بنیانگذاری شد. در شرایطی که در ایران روشهای سنتی و عافیت‌جویانه مبارزه به بن‌بست رسیده بود و سلطه دیکتاتوری شاه نفسها را در سینه‌ها حبس می‌کرد، همه مدعیان، تسلیم‌طلبانه در سازش با رژیم شاه یا منفعل و دنبال زندگی خود و یا مقهور سلطه ساواک شده بودند. اما بنیانگذاران کبیر مجاهدین، محمد حنیف‌نژاد و یارانش سعید محسن و علی‌اصغر بدیع‌زادگان، سازمان مجاهدین خلق ایران را بنیانگذاری کردند.
آنان تجربه‌های مبارزات ملی و آزادیخواهانه مردم ایران در دهه‌های گذشته را جمعبندی نموده و برای نخستین بار در تاریخ ایران یک سازمان انقلابی را بر اساس ایدئولوژی اسلام انقلابی، با نفی همه برداشتهای ارتجاعی و طبقاتی از اسلام و با خط‌مشی انقلابی و متکی بر انقلابیون حرفه‌یی و جان برکف، بنیان گذاشتند.
بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران دریافتند که مبارزات پارلمانی و سیاسی همواره توسط دیکتاتوری سرکوب می‌شود و به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. این بود که مبارزه انقلابی و ضد بهره‌کشانه پیشه کردند، یعنی مبارزه‌یی با مشی مسلحانه، حرفه‌یی و تمام‌عیار. قبل از آنها در فرهنگ رایج چنین چیزی وجود نداشت. یعنی هر کس در حاشیه کار و زندگیش، دست به‌کار سیاسی می‌زد و در حقیقت مبارزه جدی در کار نبود. علاوه بر این، بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران، به پیدا کردن عناصر انقلابی و تربیت کردن آنها همت گماشتند. اما از همه مهم‌تر، این بود که مجاهدین و محمد حنیف‌نژاد یک دگم تاریخی را شکستند و پرده ارتجاع را از روی آرمان اسلام و توحید برداشتند.
اندیشهٴ بنیانگذاری سازمانی با اعضایی حرفه‌یی برای مبارزه به سالها پیش برمی‌گشت. حنیف‌نژاد به‌دلیل فعالیتهای گسترده‌یی که داشت، دو روز پیش از رفراندوم قلابی شاه در بهمن ۱۳۴۱از طرف ساواک شاه دستگیر شد. او در زندان تحلیلهای سیاسی و برداشتهای ایدئولوژیک جدیدش را نوشت و برای دوستانش به بیرون فرستاد. حنیف‌نژاد پس از آزادی از زندان و در جریان سرکوب خونین قیام ۱۵خرداد ۴۲همراه با یکی از دوستانش به نام سعید محسن به مطالعه جنبشها و مبارزات مردم ایران و به‌ویژه مطالعه درباره روش احزاب سیاسی ایران و علل شکست آنها پرداخت. حنیف‌نژاد و سعید محسن به این نتیجه رسیدند که علت اصلی شکست مبارزات گذشته مردم ایران، فقدان یک رهبری ذیصلاح انقلابی، مجهز به علم مبارزه و دارای تئوری انقلابی و آماده برای مبارزه و عمل انقلابی بوده است.
در مورد شرایط مشخص پس از سرکوب قیام ۱۵خرداد هم که اشکال رفرمیستی مبارزه به بن‌بست رسیده بود، بنیانگذاران مجاهدین به این نتیجه رسیدند که دوران کارهای رفرمیستی سپری شده است و برای مقابله با رژیم دیکتاتوری و وابسته شاه راهی جز مبارزه مسلحانه وجود ندارد. این کشف انقلابی، نطفه اولیه تشکیل سازمانی بود که بعدها سازمان مجاهدین خلق ایران نامیده شد.
محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و اصغر بدیع‌زادگان در نیمه شهریورماه ۱۳۴۴هسته اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران را بنیانگذاری کردند. مجاهد کبیر محمد حنیف‌نژاد با درکی نوین و خلاق به دور از برداشتهای ارتجاعی و استثماری، از ایدئولوژی توحید و اسلام، قرآن و نهج‌البلاغه را به‌عنوان اصیل‌ترین منابع این ایدئولوژی و راهنمای عمل، مطالعه کرد و به تبیین مفاهیم آن پرداخت.
او با همان جدیت، مکاتب فلسفی، اجتماعی و انقلابی دیگر را نیز مطالعه کرد. برای حنیف‌نژاد حل مسائل انسان و به‌خصوص انسان معاصر و مردم دردمند استثمار شده جامعه ایران، مهم بود. محمد حنیف‌نژاد معتقد بود هر نظری که انسان را در راه تکامل هدایت کند و هر مکتبی که انسانهای به زنجیر کشیده را آزاد سازد، تکامل‌دهنده است و باید از دستاوردهای انقلابی دیگران استفاده نمود.
حنیف‌نژاد معتقد بود وظیفه و رسالت انسان صرفاً شناخت جامعه نیست، بلکه باید آن را در جهت تکامل تغییر داد. احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت انسانهای مظلوم و تحت استثمار جامعه، او را به‌عمل فرامی‌خواند. حنیف‌نژاد اعتقاد داشت که اگر یک روشنفکر و یک مبارز با توده‌های مردم و در کنار آنها نباشد و اگر سالها در محیطی دربسته به مطالعه کتاب و تفکر و اندیشه بپردازد، محال است بتواند کوچکترین تغییری در وضع جامعه به‌وجود آورد.
در آن روزگار جو غالب این بود که انقلابی بودن، یعنی مخالف خدا و ضد مذهب! و ضمناً اعتقاد به اسلام داشتن، یعنی مدافع استثمار و مدافع طبقات! اما محمد حنیف‌نژاد فرمولی عرضه کرد که می‌گفت: «در زمینه‌های اقتصادی اجتماعی مرزبندی اصلی، نه بین با‌خدا و بی‌خدا، بلکه بین استثمارشونده و استثمارکننده است»، محمد حنیف‌نژاد در تهیه و تدوین مباحث ایدئولوژیک سازمان خود نقش تعیین‌کننده داشت.
درخشش و شکوه تاریخی که در اسم حنیف‌نژاد متجلی است و بذر مجاهدین را کاشت، از همین‌جاست. یعنی که گروهی اندک، منهای هرگونه امکانات، یک‌چنین قدم تاریخی بزرگی برداشتند.
بنیانگذار سازمان مجاهدین خلق ایران، محمد حنیف‌نژاد به‌راستی یک انقلابی بزرگ و خلاق بود. زندگی او نمونه‌یی است از زندگی انقلابیون بزرگ که به‌اسارت و بندگی تن در نمی‌دهند و به‌رغم فشارها و شکنجه‌ها، با قدمهای استوار برای تحقق بخشیدن به یک زندگی انسانی به‌پیش می‌روند.
سازمان مجاهدین خلق ایران در سالهای گذشته به‌رغم تمامی تو‌طئه‌ها و تهاجمهایی که برای نابودی آن از طرف شاه و شیخ به‌عمل آمد، با تقدیم ۱۲۰هزار شهید در راه آزادی ایران از توفانهای سهمگین سیاسی، نظامی، ایدئولوژیک و تشکیلاتی عبور کرد و پرتوان و قدرتمند به امید آینده مردم ایران تبدیل شد.
وفاداری به آرمان آزادی و فدای بی‌چشمداشت برای رهایی مردم ایران، رمز ماندگاری سازمانی است که روز ۱۵شهریور ۱۳۴۴بنیان گذاشته شد. سازمانی که خود ستون فقرات یک مقاومت و ائتلاف پایدار برای رهایی ایران است.
این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید
