هوشنگ منتظرالظهور ـ از سکوی قهرمانی کشتی تا سکوی سرفرازی و شرف خلق
هوشنگ منتظر الظهور
محل تولد: اصفهان
شغل: قهرمان کشتی
سن: 28
تحصیلات: -
محل شهادت: اصفهان
تاریخ شهادت: 11-7-1360
محل زندان: -
مجاهد شهید هوشنگ منتظرالظهور، قهرمان کشتی فرنگی ایران در وزن ۸۲کیلو گرم و عضو تیم ملی کشتی فرنگی ایران در بازیهای المپیک ۱۹۷۶مونترآل کانادا، در روز ۱۱مهر سال توسط دژخیمان خمینی خون‌آشام به جوخه اعدام سپرده شد و به‌خیل شهیدان راه آزادی و رهایی ایران پیوست. هــوشــنــگ منتـــظرالظــهـــور در سال‌در خانواده‌یی متوسط در تهران متولد شد.
خانواده او از اهالی سده اصفهان (همایونشهر) بودند، اما، پدرش در تهران، به‌باغبانی و کارگری در شهرداری اشتغال داشت. در سال۴۹، هنگامی‌که پدرش بازنشسته شد، هوشنگ همراه خانوداه‌اش به‌اصفهان رفت و در آنجادیپلم متوسطه خود را در رشته طبیعی گرفت و در کنکور سراسری در رشته زبان آلمانی در دانشگاه تهران پذیرفته شد. هوشنگ برای آن‌که مخارج تحصیلات خود را تأمین کند، روزها به دانشگاه می‌رفــت و شــــبـــها به‌کار تاکســــیرانی می‌پــــرداخــت، از جمله به‌دلیل همین مشکلات مالی بود که او تحصیلاتش را در دانشگاه تهران ناتمام گذاشت و به‌اصفهان بازگشت. در ســــــــــــال، منتظرالظـــهور در دانشـــگاه اصفهان در رشته تاریخ و علوم تربیتی پذیرفته شد. در همین زمان او در مسابقات کشتی فرنگی به‌مقام قهرمانی ایران رسید و برای اولین بار در وزن ۸۲کیلو گرم به‌همراه تیم ملی ایران در بازیهای المپیک ۱۹۷۶مونترآل شرکت کرد. منتظرالظهور یک‌سال بعد در مســـــابقــــات قهـــرمانی دانشجویان جهان در صوفیه بلغارستان شرکت کرد. پس از بازگشت از صوفیه به‌سربازی رفت. این ایام مصادف بود با اوجگیری تظاهرات مردم در جریان قیام ضد‌سلطنتی و هوشنگ که افسر وظیفه در سپاه‌دانش بود، در شبهایی که حکومت نظامی برقرار بود، با‌لباس و درجه نظامی، مجروحان و افراد تحت تعقیب را نجات می‌داد و جا‌به‌جا می‌کرد. پس از سرنگونی رژیم شاه، هوشنگ به‌عنوان مربی ورزش در دانشگاه اصفهان مشغول به‌کار شد. به‌دلیل محبوبیتی که بین دانشجویان داشت و صلاحیتهایی که از خود نشان داد، به‌عنوان مدیرکل تربیت‌بدنی دانشگاه اصفهان انتخاب شد. در این سمت او همیشه یار‌و‌یاور ورزشکاران و دانشجویان بود. یکی از قهرمانان کشتی ایران و از یاران منتظرالظهور، در این‌باره گفت: «یک روز تیم فوتبال دانشگاه اصفهان در زمین فوتبال دانشگاه مشغول تمرین بود. در دورانی که رژیم به بهانه انقلاب فرهنگی، دانشگاه را تعطیل کرده بود و آنجا را در اختیار بسیج جنگ ضد‌میهنی قرار داده بود، زهرایی، معاون وقت دانشگاه اصفهان، تعدادی از زنان و خانواده‌های پاسداران و عوامل رژیم را به‌سالن غذاخوری دانشگاه آورده بود تا برای جبهه‌های جنگ بافندگی و خیاطی کنند. او به‌محض دیدن تمرین فوتبالیستها، به‌زمین فوتبال آمده، خطاب به‌باز یکنان شروع به‌فحاشی کرد. ورزشکاران که به‌شدت از برخوردهای او ناراحت شده بودند، او را گرفته و به‌محل تربیت‌بدنی دانشگاه، نزد منتظرالظهور بروند و به او گفتند: "اگر راست می‌گویی الآن فحش بده"! زهرایی مزدور، با‌بی‌شرمی شروع به‌فحش دادن به‌فوتبالیستها کرد. هوشنگ که وقاحت معاون دانشگاه را دید، بدون توجه به‌خطرات جانی و شغلی که این کار برایش داشت، آن مزدور را ادب کرد. بعد از آن بود که هوشـــنگ به‌مدت یک ماه‌و‌نیم منتظر خدمت شد». منتـــظرالظـــهور در تاریــخ ۲۲مـــرداد۶۰، در مســـابقــات قهرمانی کشور در یزد، در وزن ۹۰کیلو گرم به‌مقام قهرمانی ایران رسید. در همین زمان بود که به‌دلیل فعالیتهای سیاسیش مورد تعقیب مزدوران سپاه پاسداران قرار گرفت و سرانجام در نیمه‌شب ۲۴مرداد سال۶۰، پاسداران به خانه او ریختند و او را به زندان سپاه اصفهان، منتقل کردند. پهلوان سرفراز تیم ملی، ســـرانجــــام پـــس‌از ۵۰روز شکنـــجه‌هــای قرون‌وســـطایی دژخیمان خمینی، در سحرگاه ۱۱مهر سال۱۳۶۰، قهرمانانه به شهادت رسید. جلادان خمینی که از توان جسمی و گردن‌فرازی هوشنگ و همرزم قهرمانش، مجاهد شهید احمد شاطرزاده، قهرمان کشتی آموزشگاههای اصفهان، در وحشت بودند، برخلاف معمول که زندانیان سیاسی را برای تیرباران به‌باغ ابریشم می‌بردند، هوشنگ و احمد را در داخل زندان اصفهان به‌خاک و خون کشیدند و به شهادت رساندند. به این ترتیب مجاهد شهید هوشنگ منتظرالظهور، از سکوی قهرمانی کشتی به‌سکوی سرفرازی و شرف خلق پرواز کرد. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید