شکلات، حامل پیام رهایی
اواخر بهار سال ۱۳۶۶ بود و تازه در یکی از فرعیهای گوهر دشت مستقر شده بودیم. به خاطر تحولات بیرون از زندان، یعنی تأسیس قرارگاه اشرف و پا گرفتن یگانهای خواهران که نقطه امیدی برای همه ما شده بود،
بچه های زندان آرام و قرار نداشتند و به هر قیمت می خواستند از هر راهی از اخبار این تحول باخبر شوند.
از آنجائی که بین زندانیان مواردی که از یک خانواده چندین نفر دستگیر شده باشند زیاد بود، یکی از راههای کسب خبر ملاقات با اقوام و همسر در بند برادران بود. اما زندانبانان به سادگی اجازه دیدار در داخل زندان نمی دادند و برای اینکه زندانی را بشکنند می گفتند باید درخواست و تقاضای ملاقات بنویسند. این تقاضاها در بسیاری موارد رد می شد و اگر هم پذیرفته می شد با حضور پاسداران و خیلی کوتاه انجام می شد.و این موضوع به یک عامل درگیری با عوامل آخوندها تبدیل شده بود.
با این همه هر چند وقت یک بار، چند تا از خواهران تقاضای ملاقات با همسر یا برادران خود را می کردند. یکی از این خواهران، طاهره داوودی بود. جلال برادر طاهره، در سال ۶۰ در اوین به دار کشیده شد و پیکر حلق آویز شده اش مدتها در مقابل چشم زندانیان همچنان معلق بود تا به اصطلاح رژیم مایه عبرت بقیه بشود. اما طاهره برادر کوچکتری به اسم جمال داشت، که در گوهردشت زندانی بود. طاهره تقاضای ملاقات با جمال را داد و بعد از مدتی او را برای اجرای ملاقات با برادرش صدا زدند.
مدت زمانی طول نکشید که طاهره با یک بسته شکلات وارد بند شد. داد زد بچه ها جمال به همه خواهران سلام رساند و گفت به خواهران بگو ما مخلص همه شما هستیم و همه خواهران باید با این شکلاتها دهانشان را شیرین کنند. به این ترتیب، هرکسی یک شکلات برداشت و صدای خش خش باز کردن شکلاتها در اتاق پیچید. یک مرتبه یکی از بچه ها داد زد بیایید اینجا تو شکلات من یک کاغذ دست نوشته است.
همه دور آن خواهر حلقه زدیم و به کاغذ لای شکلات خیره شده بودیم. یک ورق باریک که روی آن با مداد خیلی ریز یک چیزهایی نوشته بودند حاوی یک خبر سرنوشت ساز بود: قرار گرفتن مریم رجوی در راس سازمان رهبری کننده مقاومت و آغاز یک انقلاب بزرگ در مقاومت مردم ایران و پیام آور رهائی زنان، پیام حضور زنان در مدار رهبری جنبش برای سرنگونی ملاهای زن ستیز.
آن پیام روح تازه ای در همه زندانیان برای مقاومت هر چه بیشتر در برابر سرکوب و اختناق و شلاق بخشید. آنقدر خواندیمش که تقریبا حفظ شدیم. و بعد با همان ابتکار شکلاتهای مختلف درست کرده و پیام را به همه بندهای دیگر رساندیم. بله، با رشادت و جسارت طاهره، شیرزن قهرمان مجاهد،* این حقیقت به اثبات رسید که می توان و باید پیام رهائی میهن به دست زنان را حتی در دل سیاه چالهای خمینی به همه زنان مقاوم ایران رساند و آن را محقق کرد. راه و آرمانش پررهرو باد.
* طاهره داوودی چند ماه بعد از آزادی از زندان در اوایل سال ۱۳۶۷ مجدداً دستگیر و به طور مشکوکی سر به نیست شد و جمال داوودی نیز در قتل عام سال ۱۳۶۷ زندانیان در زندان گوهر دشت به دار آویخته شد.
این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید